آیا این لیاقت ما در مقطع ازدواج هست که دست ما رو در دست شخصی متناسب با اون لیاقت قرار خواهد داد یا اینکه خداوند لیاقت آینده ی ما و فرزندانی که لازمه از وصلت ما به وجود بیایند رو هم در نظر میگیره؟
آیا اختیار ما، اختیارکی در طول اختیار خدای حکیم و البته رحیم و البته تر کریم و غفور و تواب هست، که جنبه ی نمادین در انتخاب همسرمون داره و تنها عاملی از هزااااران عامل موثر در تحقق تقدیر ازدواج ماست؟
یادمه استادی میگفت که اگر در مقطعی که اجل ازدواج داره فرامیرسه شما نمره و امتیازت پایین تر از اونی باشه که لیاقتته، یه همسر با همون نمره که داری گیرت میاد و یه عمر درگیر همونی! مثل کسی که هوش قبولی در دانشگاه برتر در شهر خودشون رو داره ولی در روز کنکور به اندازه ی لیاقتش آمادگی نداره و در یه دانشگاه داغون در یه شهر دور قبول میشه و دیگه مجبوره چهار سال تحمل کنه این رنج رو!
جای دیگه ای میگفت حتی کسانی که همسر خیلی نامناسب و داغونی می دونن همسری که روزیشون شده رو، اگر آنتن دیدشون رو یکم دست کاری کنن و ت بدن روی موج درست قرار بگیره، می تونه از همون همسر و همون زندگی، بهشتی بسازه.
جای دیگه استاد دیگه ای میگفت شما فکر نکنید این فقط شمایید که دارید انتخاب می‌کنید، خدا خودش برحسب اون مسیر امتحان و ابتلا و موالید آینده از سلسه ارحام شما و. مقدر کرده که دست شما تو دست کی باشه، و انتخاب شما جنبه تشریفاتی داره و.
درست و کاملش چیه.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت